روز دهم ماهِ محرم مصادف‌است با عاشورای حسینی و شهادت نواسه‌ی پیامبر جلیل‌‌القدر اسلام حضرت محمد مصطفی (ص). عاشورا این حماسه‌ی به یادماندنی، در تاریخ پُربارِ اسلام از جایگاهِ والا و قابل توجهی برخور دار است. در این روز حضرت امام حسین (رض) همراه با هفتادو دو تَن از یارانش در برابر لشکرِ سراپا مسلح یزید، در مقام رویارویی در دشت کربلا به شهادت رسیدند. این نبردِ نا برابر در تاریخ مسلمانان از جمله‌ی حماسه‌های بزرگ به شمار می‌رود که مظهر عدالت‌خواهی، حق‌جویی، مقاومت، پایداری، ایثار و رشادت بی‌نظیری‌ست که نمی‌توان آن را به فراموشی سپرد. عاشورای حسینی، در واقع درس بزرگی‌ست که می‌توان از این رخداد تاریخ به دست آورد؛ درسیِ که باید در برابر بی‌عدالتی، زورگویی و ظلم به پا ایستاد و سرِ تسلیم فرو نیاورد. گرامی‌داشت از این روز در واقعِ نکوداشت از حقانیت، عدالت و انسانیت است که همه ساله از آن یاد بود به عمل می‌آید ، این بزرگداشت ارج‌دهی به پژواک عدالت‌خواهی امام حسین (رض ) و پاسخ دادن و لبیک گفتن‌است و همین امر به ما می‌آموزاند که چنین سر مشق‌های به یاد ماندنی را همواره گرامی بداریم و به آن ارج قایل شویم.
بااحترام
پوهنیار احمد ذکی سرفراز شاروال کابل