شهر کابل اماکن مقدس زیادی دارد، به طور نمونه میتوان از زیارت شیرسرخ، مزار سید جلال آقا، زیارت جانباز، زیارت پنجه شاه، شاه طاووس، شاه شهید، عاشقان و عارفان، بابای غوری، خواجه صفا، شادو شمشیره، باغ علیمردان و زیارت سخی نامبرد.
زیارت سخی در دامنه ی کوه آسمایی در منطقه ی کارته سخی قرار دارد. طرف شمال آن تپه ی خاکی گردنه قرار دارد.
این زیارت به دستور احمد شاه بابا درانی (۱۷۷۳- ۱۷۴۷) ساخته شده است. زمانیکه احمد شاه بابا دستور میدهد که دستور میدهد که خرقه ی مبارک پیامبر سلام (ص) را از بخارا به قندهار انتقال دهد، کاروان مذکور در کابل در منطقه کنونی (زیارت سخی ) اطراق می کند. روایت است که نگهبانان دوشب پی در پی حضرت علی (ع )، خلیفه ی چهارم اسلام و امام اول شیعیان را خواب میبیند که این جا آمده، شمشیرش را بالای سنگ کلانی گذاشته و نماز می خواند.
هنگامی که کاروان به قندهار می رسد، این موضوع را به احمد شاه بابا میگوید و او دستور مدهد که زیارتی آنجا بسازد و ان را (زیارت سخی شاه مردان )می نامد.
این زیارت در اوایل دارای یک گنبد بود. بعدآ مادر امان الله خان یک کنبد دیگر در کنار گنبد اولی می سازد. سپس میرسید علی احمد حجت چند گنبد دیگر ساخت. حالا این زیارت دارای شش گنبد، یک چله خانه، یک دیگ سنگی، سه دروازه ی ورودی است.
سنگی بزرگ به نام سنگ ذوالقار در پشت این نظرگاه واقع شده که بیرقی روی آن بر افراشته میباشد. مساحت این زیارت به ده هزار متر مربع می رسد.
چند سال قبل این زیارت بازسازی شد . سید یوسف حسینی، مسوول زیارت سخی میگوید که این مکان مقدس را حاجی صالح ترکمنی بازسازی کرده است .
قدیمی ترین خادم این مکان حاجی فقیر میباشد . او ۹۰ ساله است . از چند ماه پیش ، به خاطر کهولت سن و ناتوانی خانه نشین شده است او تقریبآ ۵۰ الی ۶۰ سال درین مکان خدمت کرده است.
درین مکان مقبره ی آیت الله فاضل، آقای حجت، مادر امان الله خان، حیات بیگم و یک قبرستان عمومی نیز وجود دارد.
محمد علی ۲۶ ساله یکی از زایرین میباشد. امسال بار اولش است که به این جا آمده است. او میگوید که امده است زیارت کند و هم از هوای خوب این منطقه که در دامنه کوه قرار دارد استفاده کند و در زیر سایه درخت بنشیند.
زیارت سخی در دامنه کوه و جای خوش آب و هوایی قرار دارد. در اطراف آن تنها در منطقه چهار راه هی دهبوری یک پارک کوچک به نام ( پارک معلم ) وجود دارد. دیگر نه در منطقه کارته چهار نه در کوته سنگی نه در خوشحال خان و نه در دشت برچی هیچ پارک تفریحی وجود ندارد، از همین خاطر شهروندان کابل خانواده های شان خم برای زیارت کردن و هم برای تفریح در این مکان می اینده. اگر شب ها گذری به این مکان داشته باشید، خانواده های را در صحن این زیارت میبینید که فرشی پهن کرده اند و غذای را که در خانه پخته اند در زیر نو مهتاب و چراغ های زیارت میل می کنند.
در اول هر سال، روز اول نوروز در این مکان علم سخی بر افراشته میگردد که تا چهل روز همچنان بر افراشته است و در نهم ماه ثور پاین می شود. درین زیارت در شب های جمعه، دعاها و نذورات نیز انجام میگردد.
با مسوول این زیارت، داخل روضه میشوم تا تاریخچه این مکان را که روی یک بنر نوشته شده بر دیواری نصب است برایم نشان دهد.
داخل روضه زنان و مردانی، را میبینی که در گوشه هایی نشیته اند، یکی نماز میخواند، دیگری قرآن میخواند، آن دیگری دعا میکند و آن طرف تر زنی گریه میکند. یک حالت خیلی خوب به آدم دست میدهد. گویند ( وقتی در زیارت هستی، سرت را در گوشه ی از دیوار تکیه داده ای، تنها نشیته ای، گریه میکنی، گریه میکونی و کسی از تو نمیپرسد چرا گریه می کنی؟ آن قدر گریه میکنی که دلت راحت میشود، سبک می شوی و برای مدتی، تمام درد ها و رنج های که تو را احاطه کرده است و هر لحظه تر رنج می دهد از آن رهایی مییابی )