درختان سبز؛ "ضامن" زیبایی طبیعت

نویسنده: احسان‌الله "مبارز"

با حس مسئولیت‌پذیری، جهت حفاظت و مراقبت از درختان؛ می‌توانیم با به‌تصویر کشیدن قصه‌ی یک نهال و یک شهروند، از تهدید جهانی که همانا خشکیدن درختان و فضاهای سبز می‌باشد، جلوگیری نماییم.

کاری‌که قلب شاروالی کابل، برای مُحقق شدن‌اش می‌تپد و شبانه‌روزی تلاش می‌کند تا وطن ما سرآمد و "گوش‌به‌گوش" مملکت‌های مرفه و متمدن باشد.

بزرگان همیشه گفتند: جنگل دست‌ساز من وتو؛ مانع طبیعی در برابر سیل، هر نهال؛ قصه‌ی یک شادی ریشه‌دار، نهال امروز؛ نفس تازه‌ی فردای زمین و همچنان یک شهروند و یک نهال؛ سلاح سبز، علیه فاجعه‌ سیل می‌باشد. 

بی‌جای نیست که تمام این جملات بیان‌گر واقعیت‌های هستند که پندار و رویای هر شهروند با ایمان با آن‌ها گرِه خورده‌است.

بدیـن‌وسـیله، مــا بـاید در کنـار شاروالی کابل، با قاطعیت تمام بیستیم و گام‌به‌گام از خشکیدن و قطع شدن درختان جلوگیری نماییم. 

هر درخت، شعر سبز در دفتر زمین است و "زمین مُسَلَح با درختان سبز" چون دلِ مملو از امید می‌باشد که با شاخه‌های سبز، دل طبیعت می‌تپد و زمین می‌خندد.

بشر همیشه برای سلامتی خویشتن می‌کوشد، بی‌آن‌که صحت و  سلامتی در گُرَو ماحول و طبیعت است، پس بنابراین به‌هر اندازه‌یی که در حفظ جنگلات، نهال‌شانی و جلوگیری از خشکیدن درختان تلاش کنیم، سلامتی بشر به‌خوبی تضمین خواهد شد.

درختان سبز، خاموش‌ترین نعمت‌های زمین‌اند؛ بی‌آن‌که سخنی بگویند، هزار قصیده در خود دارند؛ آن‌ها با برگ‌های‌شان به‌نسیم جواب می‌دهند، با ریشه‌های‌شان به‌خاک دل می‌سپارند و با شاخه‌های‌شان دست به‌آسمان می‌سایند؛

 آن‌ها رنگ زندگی‌اند در بوم خلقت، زمزمه‌ی باران را می‌فهمند، اشک‌های آسمان را می‌نوشند و نور خورشید را در جان خویش گل می‌کنند؛ اندر بهار، امید را در "برگ‌برگ" خود شکوفا می‌سازند، در تابستان، سایه‌ی آرامش می‌شوند، در پاییز، فلسفه‌ی رهایی می‌آموزند و در زمستان، صبر را به‌تصویر می‌کَشند.

درختان سبز، حافظان جان طبیعت‌اند. نفَس ما از نفس آن‌هاست.

ایستاده‌اند، ولی هر روز به‌آسمان نزدیک‌تر می‌شوند. طبیعتی که برای نسل بشر نان‌وآب می‌دهد و همگان در دل آن تغذیه می‌شوند، طبیعتی که هوای گورا و نفس تازه را برای ما هدیه می‌دهد.

پس بنابراین شهروندان، نگهبانان طبیعت‌اند. وظیفه دارند تا از درختان هم‌چون گنجینه‌های سبز مراقبت کنند؛ با کاشت نهال، جلوگیری از تخریب جنگل‌ها و پاک نگه‌داشتن محیط به‌زندگی، جان ببخشند. احترام به‌طبیعت، احترام به‌آینده‌ خود و فرزندان‌مان است. هر دست مهربانی که درختی می‌کارد، امیدی نو برای زمین می‌رویاند.