احسانالله "مبارز"

بیتردید، خوراکیهای پخته شدهای کنار جادهها و فضای باز که امکان نفوذ هر گونه مکروب در آنها متصور است؛ در صورتیکه سیستم بهداشتی، چگونگی پختوپـز و شروط نگهداری آنها بهدور از هر نوع "مکروب و گردوغبار" رعایت نگردد، دشمن سلامت در لباس غذا خواهند بود! بهعنوان مثال، هر از گاهی که از مسیرهای مزدحم مانند کوته سنگی، سینماپامیر، چوک پل خشتی و ... میگذریم میبینیم که در روی سرک، انواع غذاهای طبخ شده مانند لوبیا، نخود، برنج، بولانی... در ساحات باز بهفروش میرسند و مردم نیز بهدلیل ارزان بودن آن تناول میفرمایند؛ اما نفس مسئله این است که مصئونیت غذایی در این نوع غذاها تا چه اندازه رعایت میشود، آنهم در یک فضای باز وپر از گردوخاک! آیا تهدید "خاموش و خطرناک" در نقاب طعم چنین غذاها در کمین نیست؟ آیا سلامتی مردم را بهمخاطره نمیاندازند؟ در رابطه با موضـوع متـذکـره گفتههـای چنـدتن از شهروندان را که شخصاً شنیدم خاطرنشان مینماییم:
ظهورالله که یکتن از محصلین پوهنتون کابل است در مورد خوراکیهای که در روی کراچیهای کنار سرک پخته میشوند، میگوید: «روزی در مسیر چوک پل خشتی در حرکت بودم که وقت نان چاشت شده بود و در کنار سرک کراچی بود که قیمت یک خوراک جگر ۳۰ افغانی بود، آنجا نشستم و غذا صرف کردم؛ اما متأسفانه بعد از گذشت یک ساعت تمام بدنم را تب و لرزه فرا گرفت و زمانیکه نزد داکتر مراجعه کردم گفتند در اثر خوردن کدام غذای مکروبی و ناسالم معده و رودههایت عفونت کردند.»
همچنان عبدالرحمن که یک شهروند شهر کابل است از مسمومیتاش بهدلیل خوردن بولانی کنار جاده سخن میگوید که بهشدت اسهال و مسموم شده بود. وی اضافه میکند که بهچشم سر دیدم که بوجیهای آرد که بدبوی و متعفن میشوند آنها را بهقیمـت ارزان کـراچـیداران و بولانی فروشان میخرند که متأسفانه خیلی از شهروندان از این موضوع آگاهی ندارند. لازم بهذکر است که تمامی کراچیدارانی که غذای طبخ شده را در کنارجادهها عـرضه مینمـایند، آنها جهت پرداخت نفقه زن و فرزند و پیدا نمودن رزق و روزی حلال زحمت میکشند، همه بی پروا نبوده، بلکه مصئونیت غذایی را جدی میگیرند؛ اما لبه سخن متوجه آنهایی میباشد که بدون در نظرداشت مسائل بهداشتی بر منفعت خویش میاندیشند و حفظالصحه را در پختوپز رعایت نمیکنند.
بنابراین آنچه بیشتر اهمیت دارد، دقت بیشتر شهروندان است که میباید برای حفظ صحت و سلامت خود و اطرافیان، بهیکی دیگر خود آگاهیدهی نمایند. مهمتر از آن، از آنجائیکه فروشندهها و تجاران آگاهانه مواد خوراکی را بهفروش میرسانند؛ در عرصهٔ فروش مواد خوراکی، فروشنده مکلف است از فروش هرگونه خوراکی بیکیفیت، مکروبی و تاریخگذشته جلوگیری کند؛ زیرا چنین مواد؛ نهتنها سلامت مصرفکنندگان و مردم را بهخطر میاندازند، بلکه خلاف اصول اخلاقی، معیارهای صحی و مقررات نافذه است.
مسئولیت فروشنده ایجاب میکند که پیش از عرضهٔ هر نوع مواد خوراکی، کیفیت، سلامت و تاریخ اعتبار آن را بهصورت دقیق بررسی کند؛ چون در صورت هر نوع اهمال و بیدقتی، سلامت جامعه بهخطر مواجه میگردد.
در نهایت، شاروالی کابل در این زمینه تمام توان خود را بهکار گرفته و با ارزیابیهای پیگیر بهپاکیزگی محیطهای فروش غذا و چگونگی رعایت نظافت در پختوپز، تأکید داشته، همچنان بیوقفه برای عموم شهروندان برنامههای آگاهیدهی را برگزار نموده است؛ اما شهروندان هم باید با دقت و هوشیاری بیشتری نسبت بهانتخاب و مصرف خوراکیها دقت بیشتر نمایند تا سلامت خود و خانوادههایشان حفظ شود.


