نامه یک شاگرد با احساس:

اخیرا ریاست تنظیف شاروالی کابل نامه ای را از یک شاگرد مکتب ابتداییه شهر کابل دریافت کرده است که بیانگر احساس و عاطفه ای انسانی و سرشار از عشق و علاقه برای حفاظت از محیط است. درین نامه، یک دختر صنف ششم با زبان کودکانه اش میگوید که میخواهد با استفاده از رخصتی های زمستانی، برای رضایت خداوند و خدمت به مردم عزیزش، در کنار بانوان موظف ریاست تنظیف، در جاروب کشی سهم بگیرد. ما احساس انسانی این کودک را قابل ستایش دانسته و خانواده محترمش را بخاطر پرورش فرهنگ شهرنشینی در میان کودکانشان سپاس میگوییم.
رضاکاری یکی از آداب نیک و پسندیده ایست که ریشه در فرهنگ کهن و تاریخی ما دارد. نیاکان ما رضا کاری را نه تنها خدمت به همنوعان و جامعه خود میدانستند، بلکه آنرا سبب رستگاری و مایۀ رضایت خداوند نیز بشمار می آوردند.
یکی از دلایلی که ما در گذشته با اینکه خدمات و عرضه کنندگان رسمی خدمات را کمتر از امروز داشتیم، ولی برعکسِ، شهرهای ما پاک تر و زیباتر و شهروندان ما با یکدیگر صمیمی تر بودند، آنست که روحیه همیاری و رضاکاری در میان مردم ما بیشتر از امروز بود.
خوشبختانه ما اخیرا در میان جوانان شهر کابل، تحرکاتی را شاهد بوده ایم که نمایانگر زنده شدن تدریجی این فرهنگ باستانی و پسندیده ماست. شاروالی کابل از این تحرکات و فعالیت های رضاکارانه قویاٌ استقبال نموده و آنرا پیش شرط فرهنگ شهر نشینی و توسعه شهری میداند. شکی نیست که تشویق این مسوولیت متوجه نهادهای خدماتی و شهرداری ها میباشد، ولی این نهادهای اجتماعی و خصوصا خانواده ها است که میتوانند نقش اساسی را در تشویق و ترویج این فرهنگ انسانی، بازی کنند. ما همچنان برای انعکاس فعالیت های رضاکارانه شهروندان و نهادهای اجتماعی، یک مینوی اصلی تحت عنوان "سهمگیری جامعه" را در وب سایت رسمی شاروالی کابل ایجاد کرده ایم تا تمام فعالیت های رضاکارانه شهروندان را از طریق آن به نشر برسانیم.
رضاکاری فرهنگی است که هم به ما و هم به جامعه آرامش می بخشد، و رهایی از هرگونه آلوده گی، و حفاظت از منابع طبیعی که امانت بزرگ نسل های آینده ماست، را میسر میسازد.
به امید همکاری همگانی در رسیدن به محیط پاک و شهر پایدار.