د حضرت علي(رض) ویناوي

1- مرګ بې خبره ملګری دی.

2- دین خزانه او علم د دې لاره.

3- په زده کړه شرم مه کوه.

4- د پرهیز ګارۍ څخه بل غوره عزت نشته.

5- عالم هغه دی چې،  په خپل علم عمل وکړي.

6- د فاسق بدي بیانول غیبت دی.

7- بې عقلي ډېره غریبي ده.

8- د انسان  ترټولو لوی دښمن د هغه خېټه ده.

9- د هر چا د ایمان معلومات د هغه له وعدو څخه ترلاسه کېږي.

10- ترټولو لوی خیانت د قوم سره غداري ده.

11- که ته د خپل ملګري لیدو ته ځې نو پیوندي جامې واغونده، شکېدلې او زړې څپلکې په پښو کړه، هیلې کمې کړه او خېټه مه ډکوه.

12- سترګې د شیطان جال دی.

13- که ځان سردار جوړول غواړې نو د بدۍ په مقابل کې نېکي کوه.

14- هيڅ څوک کم مه بوله.

15- هغه مړۍ غوره ده چې په خپل محنت سره ګټل شوې وي.

16- څوک چې خپلې اړتیاوې زیاتوي، تل به د محرومیدو په غم کې وي.

17- د ګناه  څخه پرته ‎، له بل شي مه ویریږه.

18- یوازې د الله (ج) څخه هیله او امید لره.

19- په عادت غالبېدل فضیلت دی.

20- د ذلت له قبلولو څخه دا غوره ده چې، تکلیف قبول کړې.

21- بد عادت یو زورور دښمن دی مګر خواهش قبلول سړی هلاک کوي.

22- څوک چې خپل قدر خپله ونکړي، بل یې هم قدر نه کوي.

23- چپوالی د عالم له پاره زر دي او د جاهل لپاره پرده ده.

24- عقل مند تل په غور او فکر کې وي.

25- د نورو په حال غور کول نصیحت دی.

26- په خوشحالۍ له چا سره مخ کېدل، لومړۍ نېکي ده.

27- د مظلوم د ښیرا څخه ځان وژغوره، ځکه چې دا ښیرا آسمان ته د شغلې په څېر ځي.

28- پرسخاوت احسان کول کم عقلي دی.

29- د چا چې هیلې وړې وي، د هغه عمل صحیح وي.