چند سال پیش زمانی که تازه باغ شهر آرا باز سازی گردیده بود در یک عصر تابستانی پیر مرد ترموز چایش را در دست گرفته بود و میخواست که داخل باغ شهر آرا شود، نگهبان این باغ از پیر مرد میپرسد که کجا میرود، پیر مرد میگوید میخواهم بروم میله کنم، نگهبان کم ناراحت میشود که تابلوی باغ را بخوان بعد داخل شو، این تفریح گاه مربوط زنان میباشد.
بابر یکی از پادشاهان امپراتوری مغولی هند علاقه ای فراوان به ساختن باغ داشت. او در زمان حیاتش باغ های زیادی را نظیر باغ مهتاب، باغ هوا، باغ چهار باغ خلوت خانه و همچنان باغ شهر آرا ساخته است. در برخی کتاب ها آمده است که باغ شهرآرا را شهر بانو بیگم عمه ی بابر ساخته است.
باغ شهر آرا در مرکز شهر کابل موقعیت دارد. این باغ از طرف شمال شرق به منطقه ی شهرآرا و جوراب بافان، از طرف جنوب غرب به قوای مرکز و چهاراهی دهن باغ و یا چهاراهی ابریشم قرار گرفته است. مساحت این باغ 13 جریب و 20 بسوه می باشد.
کریمه سالک، رییس امور زنان ولایت کابل می گوید که این باغ تحت نظر وزارت امور زنان می باشد و در سال 1387 از سوی وزارت امور زنان و سفارت آمریکا در کابل، باز سازی شده است.
باغ شهرآرا یک باغ تاریخی و تفریحی می باشد. قیمت تکت ورودی آن ده افغانی است. در روز های پنجشنه و جمعه صد ها زن برای " میله چاق کردن" به این باغ می آیند. در این باغ رستورانت، چای خانه، کانتین، دکان، جمنازیم ورزشی، کتاب خانه، اینترنت رایگان برای بانوان و پارک های کوچک ساخته برای کودکان وجود دارد.
باغ شهرآرا علاوه اینکه یک باغ تفریحی است، مکانی برای تجمع و همبستگی زنان نیز است. در این باغ برنامه ها گوناگون از قبیل ارتقای ظرفیت برای زنان، کورس های خیاطی، آموزش صنایع دستی ایجاد و اجر می گردد. همچنان برنامه های که مربوط زنان می شود، مثل روز هشت مارچ نیز در این باغ برگزار می گردد. باغ شهر آرا یک مکان خیلی شیک در شهر کابل است.
قسیم یکی از باغ باغبان های این باغ می باشد. او 57 ساله است، 7 سال می شود که از درخت ها و گل های این باغ نگهداری می کند. در این باغ درخت های ناجو، چنار، بادام، توت، و گل های مرسل، زنبق، و گل پتانی وجود دارد. قسیم میگوید: " گل ریحان و زنبق را خیلی دوست دارم". قاسم با درخت ها و گل ها خو گرفته است. هر روز از درختان و گل های این باغ سر می زند و از آنان پرستاری می کند.
در ایران، زنان و دختران ایرانی اجازه ندارند که به استدیوم ورزشی بروند و بازی فوتبال تیم ملی فوتبال شان را تماشا کنند. اما در افغانستان مردها اجازه ندارند که به باغ شهرآرا بروند.
خانم سالک در این باره می گوید که در افغانستان هنوز شرایط مساعد نشده است که زنان و مردان کنار هم " میله " کنند، این جای بسا تاسف است که هنوز نمی توانیم لحظه ای را آن هم، در زمان تفریح و گردش کناررر هم بدون ترس و هراس سپری کنیم. آیا مردان جامعه ای ما هنوز به این ظرفیت نرسیده اند یا کار از جای دیگری می لنگد؟
در 18 ولایت افغانستان مانند باغ شهرآرا، باغ های زنانه دیگری نیز وجود دارد که زنان در آن مکان ها برای تفریح می روند. در میان مردم ما فرهنگ ها و عقیده هایی وجود دارد. به طور نمونه نذر " بی بی مراد" یکی از آن ها می باشد که تنها زنان حق دارند که از آن نذر بخورند؛ اگر مردی از آن بخورد کور میگردد. در یکی از دهکده های شهر هرات خانمی نذر بی بی مراد می گیرد. برادر شوهر این خانم ساعت12 چاشت دیگ نذر را از آشپزخانه دزدی میکند. سپس دیگ را در پشت حویلی می برد و تمام بچه های قریه را صدا می زند. پسران قریه تمام نذر را می خورند و تا عصر با انرژی بازی میکنند و هیچ یک از آن ها کور نمی شود. پرسش اینجاست اگر مردی با خانواده اش به این باغ برود چه بلای بر سرش خواهد آمد؟
