شهر کابل با کوه های بلند، کوچه ها، بازار ها، باغ ها، زیارت ها و تپه هایش مشهور و زیباست، اگر اینها را از کابل حذف کنیم در کابل چیزی نمی ماند .
یکی از این مکانها «تپه توپ» میباشد که این تپه گاهی زیبا و گاهی نا زیبا تلقی شده است .
تپه توپ در ناحیه هفتم شهر کابل در امتداد غربی کوه تاریخی شیر دروازه و یا کوه گذرگاه در سمت شمال باغ بابر موقیعت دارد روی این تپه دو توپ بزرگ باروتی نصب میباشد ازین رو این تپه بنام تپه توپ مشهور میباشد .
مساحت تپه توپ تقریبآ دوهزار متر مربع بوده و بلندی دیوار های آن شش متر است، در پایین این تپه تاقی است به نام گنبد که پهره دار خانه سربازان بابر شاه بوده است، در نزدیک این تپه سنگی دیوار تاریخی شهر کابل نیز به چشم میخورد، از فراز این تپه قسمت غرب کابل به خوبی مشاهده میشود.
در قدیم از فراز همین تپه در روز های عادی برای اعلام وقت رسمی ( چاشت ) دو توپ در کابل شلیک میشد، در روز های عید نیز شلیک توپ به معنی اعلام رسمی روز عید بوده است اگر با افراد مسن روبرو شوید ساعت را از آنها بپرسید، اگر وقت چاشت باشد آنها برای تان از اصطلاح ( توپ )به عوض ساعت دوازده استفاده خواهند کرد در بعضی از ولایت های دیگر کشور مثل غزنی هرات و جلال آباد نیز راس ساعت دوازده ظهر توپ شلیک میشد، این شلیک توپ به معنی وقت نماز ظهر و نان چاشت بود .
در آن زمان همه مردم به ساعت دست رسی نداشتند تنها ( منار ساعت ) در کابل موجود بود، یکی در پل محمود خان و دیگری در ارگ شاهی ( مقر ریاست جمهوری امروز ) که از قسمت های دور شهر منار ساعت دیده نمیشد گویند که کودکان نیز منتظر صدای شلیک توپ بودند و مادران شان به آنها وعده میدادند که هر وقت ( توپ چاشت )زده شود به آنان نان میدهد .
اما یک دلیل دیگر نیز در باره شلیک شدن توپ روایت شده است که حکومت های وقت و زمام داران آن،گاه گاهی در شهر کابل توپ فیر میکردند که نشان بدهند حکومت وجود دارد و مردم از حکومت بترسند، مثل اینکه در اروپا حکومت ها بخاطر ترسانیدن و نشان دادن قدرت شان بر فراز ساختمان های شهر مجسمه های وحشتناک و زشت از قبیل شیر اژدها پلنگ، جن، هیولا، و موجودات عجیب و غریب میساختند و تا مردم بترسند و از حکومت اطاعت و پیروی کنند.
در گذشته ها توپ چاشت از فراز ( تپه ی بی بی مهر) فیر میگردید بعد ها از روی تپه ی فعلی آن شلیک میشد.
این توپ ها در اوایل روی ارابه های چوبی نصب بودند، اما امروز به روی زمین قرار دارد، اگر نزدیک آنها بروید نشانه های از اصابت مرمی ها و یادگار های زیادی بروی آنها به چشم مخورند.
تپه ی توپ در زمان جنگ ها آسیب دید، اما در زمان حکومت جدید دوباره بازسازی شد، اکنون نیز بخاطر میلاد کابل هر ساله چند توپ از همان جا شلیک میشود.
اطراف تپه ی توپ خانه های مسکونی زیادی قرار دارد، در قدیم هیچ خانه ی مسکونی در نزدیک قرار نداشت.
عبدالسعید ۶۰ ساله است وی میگوید که در روز های جمعه مردم بخاطر دیدن تپه ی توپ میایند، عکس های یاد گاری میگیرند. او در مورد تپه ی توپ میفزاید: در وقت چاشت از طرف زمام داران آن وقت شخصی موظف بود که توپ ها را داروی سیاه (باروت ) از طرف دهنش پر میکرد همرای گوگرد آنرا در آتش میداد بعدآ «گدمپس» انفجار میکرد و دوفیر صورت میگرفت و مردم کابل میگفتند که اینه چاشت شد.
طالبان در دوران شان میخواستند که این دو توپ را از روی تپه انتقال دهند، اما بخاطر بزرگی و سنگینی آن نتوانستند که آنها را منتقل کنند، گمان میرود که این توپ ها ساخت انگلیس باشد و ترکیب انها از اهن و فولاد و بر فراز تپه از روی دو سنگ جای سازی شده است.
شلیک توپ در شهر کابل یک سنت بوده است، اما بعضی از شهروندان کابل میگویند که این کار باعث ترس وحشت و خشونت می شود هر چند که ما در کابل شاهد انفجار ها و انتحاری هستیم چند وقت پیش نیز به خاطر میلاد کابل سه توپ از تپه توپ شلیک شد.